sarritu
1.
(Lar→H, Añ, Izt 76r, A Apend) .
(Trans.).
"Cursar, repetir mucho el venir o hacer algo"
Lar.
"Frequentar, v.g. sacramentos"
Añ.
"Menudear"
A Apend.
.
Erregutu ta sarritu eskariak Jangoikoari.
Añ
EL1
18.
Sarritu sakramentuak.
Añ
LoraS
156.
Sarriturik okasiñoa ta ifinirik pelligruan.
Ib. 190.
2.
(H) .
(Intrans.).
Hacerse frecuente.