saskar
1.
(V)
Ref.:
A;
Etxba Eib (astarra)
.
"Estúpido, grosero"
A.
"
Astorautako astarra baño saskarragua zan a gizona, [...] más grosero"
Etxba Eib.
.
2.
zaskar,
zazkar.
Deshonesto, licencioso.
Arrapau zeixezen zaskar bi arek, zeintzuk, Jaungoikuari eskerrak, eziñ izan eben bete euren asmu gaiztua.
Etxba Ibilt 456.
Ez eban denporarik galdu bere zorionan poza jakin eraitzeko lagun zaskarrari.
Ib. 457.
Erriko edozeiñ itxusi, zazkar eta zikiñ naixago dabela bere emazte garbixa baño.
Ib. 472.
(No aplicado a personas).
Eta ia orrelako su zazkarra izatera nere barruan, algo litzakian ezkutuan gorde ke barik.
Etxba Ibilt 480.
3.
"Torpe, atolondrado. Jolas saskar baten zirala denboria emonaz, miñ aundixa artu eban
"
Etxba Eib.
.
4.
sazkar
(V-gip). "Cruel" Etxba Eib (s.v. ankerra). "Bildurra sartuta dauka jendiari saskar arek, [...] aquel bárbaro" Ib. (s.v. bildurra sartu).
5.
sazkar.
(Uso adv.). Desagradablemente, groseramente.
Lagarikan Samariatar / eiñ deixan nere lekuan / obligaziñoz eta sazkar / Poliziakoren batek / eruanaz Depositora.
Etxba EG
1857 (5-6), 9.