saliña-saliña
Nombre que se da en Ondárroa a la costumbre de salir un grupo de pescadores, la mañana siguiente a la festividad de San Pedro, danzando y cantando al son del txistu.
v. Euzk 1931, 590. Cf. Ag Kr 60: Gizonen atzetik ebiltzan mutiko neskatoak baziarduen [...] antxinatxuko eta zentzunbageko erezi au ereztuten: Saliñatatik etorriko da / Gure eskola maixua, / Ai saliña, saliña, saliña, / Ai saliña gaixua.
[Arranondoko jaietan] goizeko amarrak aldean urteben saiña saliñak egiten. Alkondara ta praka zuri ta gerriko ta txapel gorriakaz, tanboliña aurretik ebiela amasei mutill ziran.
Ag Kr 59.
San Pedro-txiki egunean, Saliña-saliña izena emotenjakon zaragi dantzea egiten, arrantzale gazte aldra batek kalerik kale urteten eban.
Etxabu Kontu 150.