![](/dok/testu-bankua/literatura/037/images/image1.jpg)
1. Ontzia itsas ekaitzaren mende. Egilea: Thomas Rowlandson (1757-1827).
Jainko guztiz boteretsua, beharrean daudenak zeure begi pietatezkoaz miratzen dituzuna, entzun ezazu, otoi, premia honetan egiten dizugun otoitza. Zeure begi miserikordiazkoak itzul itzazu guregana, eta zeure boterearen faborea igor iezaguzu herstura handi honetan. Dakusazun bezala, jauna, tormentatuak gara, biziaren galtzeko perilean gaude, eta esperantza guti ahal dukegu tormenta honetarik salburik ilkitzeko, baldin zuk zeure beso boteretsuaren indarraz ateratzen ez bagaituzu. Ea bada, Jainko ona, libra gaitzazu, otoi, peril honetarik, hala nola libratu baitzenuen Abraham kaldearren eskuetarik, Isaak sakrifikatzetik, Jakob bere anaiaren haserretik, Joseph bere anaien inbidiatik, Noe dilubioaren uretik, Lot Sodomako sutik, israelitak Egiptoko gatibutasunetik, David Saulen eta Goliaten boteretik, Susana falso testimoniotik, Daniel lehoietatik, hiru morroiak (Ananias, Azarias eta Misael) labeko sutik, Jonas balearen sabeletik, jondoni Petri errege Herodesen kartzelatik eta Jondone Paulo itsas uhinetan hondatzetik. Zuk orduan zeure adiskide haien alderakotzat erakutsi zenuen zeure boterearen indarra: egizu, bada, orain gure alderakotzat ere hainbertze. Zure apostoluek, egun batez tormentatuak zebiltzanean, egin zuten laster fabore eske zuregana, eta berehala faboratu zenituen. Hona, jauna, nola garen gu ere orain, haiek orduan bezala tormentatuak, eta haiek bezala zureganatzen gara, oihuz gagozkizu, erraten dizugu: “Salba gaitzazu, jauna, zeren bertzela hondatzera goaz. Geldi itzazu haizeak, sosega itzazu uhinak, argitu itzazu hodeiak, klara ezazu denbora, edertu ezazu itsasoa, desegin ezazu espiritu gaixtoaren indarra, erakuts iezaguzu zeruko argia, ken iezaguzu bihotzeko tristura, eta alegera gaitzazu zeure kontsolamenduaz. Oroituko gara fabore honetaz bizi garen egunetan, eta eskerrak emanen dizkizugu geure ahal guztiaz.
Eta zuri ere mintza nakizun, Birjina saindua, gure salbatzailearen ama, orain da ordua. Zu zara itsasoko izarra eta beharrean daudenen faboratzaile handia. Hel zakizkigu, bada otoi, herstura handi honetan, zaren ararteko on, erdiets iezaguzu tormenta honen sosegua eta peril honetarik libratzeko garazia. .
![](/dok/testu-bankua/literatura/037/images/image4.jpg)
ZENBAITEN ARTEAN (2017). Esteve Materraren doctrina christiana (1617&1623). Edizioa eta azterketa. Euskararen lekukoak 28. Bilbo: Euskaltzaindia - Euskal Herriko Unibertsitatea.
IKUS HAU ERE
Esteve Materra Susa argitaletxearen “Literaturaren Zubitegia” webgunean.
Irudiak
- Metropolitan Museum of Art,
, via Wikimedia Commons.
- Aziti Bihia, via Wikimedia Commons Lan hau Creative Commons
Aitortu Partekatu Berdin 3.0 lizentzia baten mende dago.