Mateo Txistu.
Mateo Txisturena ere esaten zuen gure ama difuntak.
Aita falta omen zen, eta ez zela ageri-eta, omen zegoen leiho-zulotik begira, eta halako txistu ikaragarri bat aditu omen zuen, eta gero txakur txiki bat “yeu
yeu!” eginez goitik behera zetorrela, eta haren atzetik beste zakur ikaragarri handi bat “uaau! uaau!” eginez.
Ilargi argi-argia zegoen, eta hurrena ehiztaria bere eskopetarekin yixt! pasa omen zen.
Aita kanpoan, eta oso estu gelditu zen gure ama.
Handik pixka batera sartu zen gure aita eta hala esan zion:
─Hau ikara pasa dut, Pello!
─Zer ba?
─Ez al duzu ezer ikusi?
─Ez nik. Txistu izugarri batzuk aditu ditut baina ez dut ezer ere ikusi. Txakur txikiaren zaunka eta zakur handiaren zaunka ere sentitu ditut. Horien atzetik ehiztaria ibiltzen dela esaten dute, eta Mateo Txistu izango zen.
─Bai, atzetik pasa da ehiztaria ere.
Gero berehala zabaldu omen zen Mateo Txistu pasa zela.
Haren istorioa esaten dute: meza ematen ari zela, zakurrek erbia zutela eta meza utzita erbiarengana joan zen; eta sententzia eman ziotela, guk aditu izan genuen, beti horrela ibili beharra mundua mundu den arte.
Haize ikaragarria ekartzen omen du bera bertara baino lehenago, arbolak eta etxeak botatzeko modukoa.
Eskopeta hola tente-tente jarrita eramaten omen du.
Bi zakur ibiltzen ditu beti: bat txikia eta bestea ikaragarri handia.
Orain konparazio batera “yau! yau!” hemen, eta hurrena “yau! yau!” urruti. Hura yiiiiii! joaten omen da.
Amerikan ere ibiltzen dela esaten dute. Agudo joango da hura, bai! Mundu guztia korrituko du.
Makina bat holako aditzen zen garai batean. Orain gutxi aditzen da. Parte gaiztokoek indar gehiago izango zuten orduan.
ELIZEGI, Mikela, ZAVALA, Antonio (2016). Pello Errotaren bizitza bere alabak kontatua. Donostia: Hauspoa 2. (52-53). Jatorrizkoa, hemen.
Irudia
Errazking. 
via Wikimedia Commons. Lan hau Creative Commons Aitortu Partekatu Berdin 4.0 lizentzia baten mende dago.
